İzolasyon testi mi yoksa yüksek gerilim testi AC mi?
Yüksek gerilim testinin prensip yaklaşımı yalıtım direnci testine çok benzer. Bunun nedeni, her iki test yönteminin de yalıtımın kalitesiyle ilgili olmasıdır.
Bu, yalıtım direncini ölçerek veya dielektrik mukavemetini yüksek voltajla test ederek ve akan kaçak akımın eşzamanlı ölçümü ile yapılabilir.
Ancak yüksek voltaj testi, test nesnesi için daha da “streslidir” (yoğundur). Yalıtım zayıflıklarını çok keskin bir şekilde ortaya çıkarır. Öte yandan, yalıtım direncinin MΩ veya GΩ cinsinden hassas bir şekilde ölçülmesinin mümkün olmaması gibi bir dezavantajı vardır. Bu nedenle her iki testin arka arkaya yapılması faydalı olabilir.
NEDEN ?
Güvenli yalıtım, elektrik güvenliğini sağlamak için merkezi koruyucu önlemdir. Kullanıcının gerilim taşıyan iletkenlere dokunmamasını ve iletkenler arasında veya ekipmanın muhafazasında kısa devre oluşmamasını sağlar. Çünkü böyle bir durum meydana gelirse, kullanıcı muhafazaya dokunduğunda hayatı tehdit eden bir akım akabilir. Elbette, koruyucu iletken bunun olmamasını sağlamalıdır. Ancak en kötü durumda kusurlu da olabilir. Ayrıca sadece etkiden kaçınılmış olur, sebepten değil.
Tüm bunları sağlamak için yalıtımın mükemmel çalışması gerekir! Ve bu, elektrikli ürün teslim edilmeden önce yüksek voltaj testi ile kanıtlanmalı ve belgelenmelidir.
Bu test rutin bir testtir. Bu, her bir parçanın, yani piyasaya sürdüğünüz her bir elektrikli ürünün yüksek voltaj testinden geçmesi gerektiği anlamına gelir.
NEREDE ?
Prensip olarak, gerilim taşıyan iletkenler arasında veya bunlar ile muhafaza parçaları arasında iyi bir yalıtım sağlanmalıdır. Tipik olarak, elektrik iletkenleri tehlikeli temasa karşı yalıtılır, yani bir yalıtım malzemesi ile kaplanır. Ancak bu koruyucu kılıf, en geç elektrik iletkeni diğer elektrikli bileşenlere bağlandığında çıkarılmalıdır. Bu noktalarda yalıtım güvenli bir mesafe ile sağlanır. Bu daha sonra açıklıklar ve kaçak mesafeleri yoluyla güvenlik mesafelerini içerir.
Buna ek olarak, akım taşıyan iletkenler, örneğin döküm bileşiği, yalıtım folyoları veya katı gövdeler aracılığıyla da birbirlerinden yalıtılabilir.
Hangi yalıtım türü ne zaman kullanılır?
Bu her zaman elektrikli ürünün yapısının türü, yüksek sıcaklık veya mekanik yük gibi gereksinimlerin türü vb. ile ilgilidir.
Bir armatürdeki, bir demirdeki, bir elektrik motorundaki veya bir elektrik santralindeki yüksek voltaj izolatöründeki yalıtımların çok farklı gereksinimlere ve tasarımlara sahip olması kesinlikle anlaşılabilir bir durumdur.
Dolayısıyla bu çeşitlilik, vakadan vakaya oldukça karmaşık elektroteknik yalıtım yapılarının ortaya çıkmasına neden olmaktadır.
NASIL ?
Yalıtımın “voltajla bir ilgisi” olduğundan, test tanımlanmış bir test voltajı seviyesi ile gerçekleşir. Bu, test nesnesine rampalı bir şekilde veya doğrudan tam yükseklikte uygulanabilir.
Amaç, yalıtımdan geçen akımı ölçmektir. Bu, yalıtım için değerlendirme kriteridir. Belirlenmiş bir maksimum akımdan daha büyük olmamalıdır.
Akımın üst sınırı üründen ürüne büyük ölçüde değişebilir. Standartlarda bu sınırla ilgili çok az şey bulunur ya da hiç bulunmaz. Ve bunun iyi bir nedeni vardır – çünkü akımın seviyesi, yalıtımdaki kapasitif bileşene büyük ölçüde bağlıdır.
Ürünün tasarımına ve farklı bölgelerde/kıtalarda kullanımına bağlı olarak, standartlar test voltajının seviyesini, yüksek voltaj kaynağının gerekli minimum gücünü ve test süresini belirtir. Ayrıca yüksek gerilimin potansiyelsiz olması gerekip gerekmediğini de belirtir.
Genellikle, yüksek voltaj gücü, ilgili tüm iletkenler arasında art arda ölçülür. Tek tek iletkenlerin yanı sıra birleşik iletken grupları ve elbette muhafaza veya muhafaza parçaları da olabilir. Elektrikli ürünün karmaşıklığına bağlı olarak, testin çok çeşitli noktalarda gerçekleştirilmesi gerektiği hemen fark edilir.
Bu, test noktalarını bir test probu ile tarayarak yapılabilir – ancak bu yaklaşım kısa sürede sıkıcı ve maliyetli olabilir.
TEST AKIMI ?
Bir yalıtım her zaman bir yalıtım direnci ve bir kondansatörden oluşur ? Neden bir kondansatör? Hiç kurulmamış mıydı? …
Test her zaman iki elektrik iletkeni/kutbu arasında gerçekleşir. Soyut anlamda, bu iki kutup birbirine bakan iki metal plaka oluşturur. Aralarında ise yalıtım bulunur. Ve bu yapı bir kondansatöre karşılık gelir. Sonuç olarak, tüm yalıtım yapısı güçlü bir şekilde kapasitif davranır.
AC yüksek gerilim testi alternatif gerilim ile gerçekleşir. Sonuç olarak, yalıtımın kapasitif kısmında test voltajının frekansına bağlı bir akım akar. Kaçak akımın büyüklüğü kapasitansın büyüklüğü ile orantılıdır.
Bunlar, test nesnesinin iyi veya kötü yalıtım özellikleriyle hiçbir ilgisi olmayan fiziksel koşullardır. Bunlar ve tabii ki standart, izin verilen maksimum akımı belirler.
Belirleyici faktör, yüksek voltaj kaynağının gücüdür. Gerekli akımı sağlayabilmelidir. Aksi takdirde, yüksek voltaj testi mümkün olmaz.
TEHLİKE ?
İnsan vücudundan 3 mA’den daha az bir alternatif akım geçiyorsa, zararsız olarak sınıflandırılır.
Bir yüksek voltaj kaynağı sadece maksimum 3 mA sağlayabiliyorsa, bu nedenle bir güvenlik akımı sınırına sahip olduğu ve tehlikesiz olduğu kabul edilir. Bu durumda özel koruyucu önlemler gerekli değildir.
Ancak 3 mA’lik bir akım, çoğu yüksek voltaj testinde hiçbir şey kadar iyidir. Çok sayıda elektrikli ürün, kapasitif etki nedeniyle çok daha yüksek bir test akımı gerektirir. Dediğim gibi: bu, test ürünü için bir engel değildir – ancak operatör için tehlikelidir. Bunun nedeni, yüksek voltaj kaynağının genellikle 100 mA’lik bir test akımı için tasarlanmış olmasıdır. Bu durumda uygun koruyucu önlemlerin alınması zorunludur.
Bunlar şunları içerir:
potansiyel olarak ayrılmış yüksek voltaj
Test alanının çevrelenmesi
Güvenlik testi tabancaları
Uygun güvenlik röleleri ile iki elle çalıştırma
Test kafesi veya test kabini – onaylı güvenlik röleleri ve gerekirse güvenli koruma kilidi ile izlenen iki devre